θεήπνους

θεήπνους
θεήπνους, -ουν και -οος, -οον (Μ)
εμπνεόμενος από τον θεό, θεόπνευστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεη- (βλ. θεο-) + -πνους (< πνέω), πρβλ. ευδιά-πνους, καλλί-πνους].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”